PHOTOGRAPHS FROM THE EXHIBITION ENVIRONMENT

Constructing The Type Error News environment (complete photograph archive)

Upstairs and downstairs at Booze Cooperativa during the exhibition (photograph archive /1)

Upstairs and downstairs at Booze Cooperativa during the exhibition (photograph archive /2)

Upstairs and downstairs at Booze Cooperativa during the exhibition (photograph archive /3)

ΚΟΝΣΤΜΠ -interviewed by Angeliki Krenaia

ΚΟΝΣΤ ΜΠ's interview given to Angeliki Krenaia on April 16, 2008 in view of his forthcoming exhibition at Booze Cooperativa. The exhibition opens on April 30, 2008 and ends on May 10, 2008.

Q/ The views on society you demonstrate through your work can easily be characterized as paradoxical. Definitely eccentric to say the least...

Α/ I agree they are eccentric. They’re a far cry from the epicenter of massive acceptance. In this sense, they are also paradoxical. On the other hand, I have no reasons to accept the mainstream beliefs as universal laws. Especially when it has been proved that mainstream concepts were always a deception if not a hoax.

Q/ You seem certain of your views...

Α/ Of course! In an environment where we experience black becoming white and vice versa, whatever statement I may make will be in any case more up to the point.

Q/ Please don’t be offended but this aphorism may be considered as arrogant.

Α/ I don’t care. Earth is not flat, the Sun is not carried by a chariot, the nymphs and the elves are imaginary beings. Do you know how many thousand years it took for these views to be considered self-evident and not blasphemous?
Listen to this now: we will all die and no one will ever resurrect, humanity is not a creation of any god -on the contrary the gods are the creation of human imagination- war is murder in a massive scale, the genre of man is not the ultimate goal of nature and it may have at any given moment the same luck as the 99.9% of the species that appeared on Earth: be extinct. Do you know how many thousands of years will be needed for these views to be considered as self evident?

Q/ Do you place yourself hundreds of years ahead of your time?

A/ You flatter me, but since you place it in such a context, I shall agree that this is exactly what’s going on. But I’m neither the first or the last. It’s just that statements like these are far from the epicenter of mainstream thought, they are not institutionalized in education or to be more precise, they are concealed, muted, and reappear only when individuals pick up the string of thought from its starting point.

Today, I read in the Sunday issue of Kathimerini newspaper that although the theory of evolution of the species was enounced 150 years ago by Darwin, it isn’t taught at all in the Greek educational system (to be exact, it is systematically kept outside the curriculum). It is found only in University -I suppose exclusively in the field of Biology.
We are what we learn and the end-result is a sack full of stupidity, lies and hatred.
All the technological achievements we are proud of have never, even for an instance, changed the analogy between prosperity and bestiality. The strive for supremacy is constantly the only timeless value of humanity and this takes place either with the use of a truncheon, a sword, or transcontinental missiles. From the day humanity ruled over nature, it still remains stagnant in its essence.

Q/ This is truly unthinkable! However, let’s catch our breath and return to your work. Why did you name it Typo?

A/ I can become even more tiring... (laughter). The title brings forth all the current issues the work is occupied with, in the context of a practical joke. Everything you read or hear seems to be the product of a series of typos that have infiltrated the world of the media occupying actual journalistic space. As the “publisher” apologetically confesses, instead of the “demon of the press” there was an intervention of the “demon of collective consciousness”.

Q/ You speak of demons?

Α/ In fairy tales, I can talk about various kinds of demons. But let’s not confuse fairy tales with reality.

Q/ We talk very much about your views, but finally which are the aesthetic values of your work?

Α/ You must understand that my work is my views. The fact itself of an exhibition at Booze Cooperativa on April 30 and also everything before or after that is an advertisement of my views.
So, first off, I suggest you should concentrate on the moon and not on the finger that’s pointing at it. If, nevertheless, I’m becoming very demanding with what I ask and you don’t want to know nothing more than the finger, I promise it will be quite exciting on its own right.
TV reporters as you haven’t seen them before, show-biz stars in the role of garbage men and along them armament industries, politicians, public servants, priests, revolutionaries, communists, journalists, publishers and the Academy of Athens.
All of them together compose a paradoxical media mystification that will overwhelm your senses.

Q/ So you are saying that you are presenting an advertisement as art?

A/ But ads are art. Art is and always was a collective asset of society. The fact that only the few consume art in galleries and museums does not subvert the actuality that mainstream aesthetics are defined and transfigured in the streets. Contemporary Aphrodite di Milo is looking at you with a lustful glance from a billboard as you are driving. Modern Hermes of Praxitelis enchants you suppressed in a plexiglass frame in the subway. Modern Praxitelis works in a large advertising agency. Advertisement uses and owns the means to pay the most skillful artists for this.

Q/ Advertisement’s driving power is the sale of products. How can you name sales art?

Α/ Advertisement as mainstream modern art does nothing different than art has always done. It expresses and tries to shape the ideals of its time. Often enough it also imposes ideals. The art of propaganda. Ads are first and foremost such an art. But let’s stop playing with words, each form of art is propaganda. It conveys, teaches -either it likes it or not- individual or collective statements both on a aesthetic and ethical level.

Q/ Supposedly we agree upon that, which are the ideals that advertisement conveys?

A/ Profit, power, supremacy, imposition, wealth, stereotyped sexuality together with fear, insecurity, guilt. That’s how we conceive our existence and this is the direction we choose for our society. It’s sad, but this is our reality. These are the limits of our animal cerebrum.

Q/ And the ideals advertised in your work?

A/ They are evident through the statements made in the work. Some existing notions are dignity, coexistence, mutuality, respect, understanding, love.

Q/ At the end of the day you are an utopian?

A/ Everything around us is a utopia. Life in general and each one of us is a utopia. Concurrencies far from any predictions and plans, seeds that grew wild under the most diverse conditions. Matter, the Sun, life, myself, you, all of us are a utopia. No one can predict the utopia that will follow, least to say to direct it. As myself, every thought I make is also a utopia, seed and fertilizer for the utopias of the future.

Q/ Thank you very much. I wish you a great success.

Α/ Thank you too.

ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΥΠΟ ΚΑΙ e-ΤΥΠΟ

e-ΑΤΗΕΝS VOICE | 24/4/08


ΑΤΗΕΝS VOICE | 24/4/08


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ON-OFF 4/5/08


e-EXODOS | 21/4/08


e-EventsGuide.gr


e-TicketQuest


e-MEN | 30/4/08



Time For Fun | 21/4/08
http://www.tff.gr/article.asp?catid=36302&subid=2&pubid=978465

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΜΕΧΡΙ 15 ΜΑΪΟΥ

Παρατείνεται μέχρι την Πέμπτη 15 Μαΐου η έκθεση «Τυπογραφικό Λάθος». Στο ισόγειο και το υπόγειο του Booze Cooperativa. Κολοκοτρώνη 57, Τ: 211 4000863. Καθημερινά 11 το πρωί με 11 το βράδυ. Την Κυριακή από τις 3 το μεσημέρι μέχρι 11 το βράδυ.

H έκθεση αποτελεί ένα σχόλιο στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα που βιώνουμε, καθώς και ένα σχόλιο στις μεθόδους επικοινωνίας που χρησιμοποιούμε, όπως είναι κατά κύριο λόγο τα μέσα ενημέρωσης αλλά και η ίδια η τέχνη.
Η έκθεση ξεκινά από τον εξωτερικό χώρο του Booze όπου έχουν αναρτηθεί αφίσσες οι οποίες προβάλλουν το γεγονός.
Στην είσοδο του Booze βρίσκονται αναρτημένες ασπρόμαυρες εκτυπώσεις από 6 σελίδες, προσχέδια εφημερίδας, οι οποίες αποτέλεσαν την αφετηρία τού έργου και τις οποίες ο επισκέπτης μπορεί να διαβάσει ή να κρατήσει.
Οι ίδιες σελίδες παρουσιάζονται αναρτημένες στο ισόγειο σε έγχρωμες εκτυπώσεις ακριβείας. Αυτές οι σελίδες στην ουσία αποτελούν το «προ-κασέ», όπως ονομάζεται από τους ανθρώπους των εκδόσεων, του αρχισυντάκτη, τις οδηγίες του δηλαδή προς τους σελιδοποιούς.
Στο ισόγειο πάλι, και απέναντι από αυτές τις εκτυπώσεις ακριβείας, βρίσκονται οι εκτυπώσεις των φωτογραφιών που χρησιμοποιήθηκαν στην σελιδοποίηση, στην μορφή με την οποία αποστέλονται από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία στα περιοδικά και τις εφημερίδες. Δηλαδή, η φωτογραφία, από κάτω η λεζάντα-τίτλος και δίπλα το λογότυπο του πρακτορείου.
Μόνο που στην προκείμενη περίπτωση τόσο τα κείμενα όσο και οι εικόνες που παρουσιάζονται δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αλλά αποτελούν προϊόντα τυπογραφικών λαθών.

Κατεβαίνοντας στο υπόγειο από την εσωτερική σκάλα ο επισκέπτης βρίσκεται ξαφνικά μέσα σε ένα περιβάλλον μη πραγματικό, κατακλυσμένο από τα επικοινωνιακά μέσα.
Εκ πρώτης, ο επισκέπτης υποχρεώνεται να ενσωματωθεί στην προβολή τρέχοντος τηλεοπτικού προγράμματος από όπου προκειμένου να ξεφύγει οδηγείται μέσα από ένα σκοτεινό διάδρομο στις τηλεοπτικές προβολές τού προγράμματος Τhe Type Error News. Το Τυπογραφικό Λάθος έχει ήδη καταγραφεί ως πραγματικότητα και έχει μεταφερθεί από τα Μέσα στην τηλεοπτική οθόνη. Καθόλα έγκυρη πληροφόρηση, μόνο που με λίγη προσοχή κάτι μοιάζει να είναι παράδοξο. Όπως απολογητικά διευκρινίζει ο υπεύθυνος εκδότης, η ευθύνη πρέπει να αποδοθεί στον «δαίμονα της συλλογικής συνείδησης».
Στον ίδιο χώρο σε μία άλλη οθόνη τέσσερις πολίτες, ένας πολιτικός, μία γιατρός, ένας δημοτικός υπάλληλος και μία υπάλληλος ασφαλιστικού ταμείου, προβαίνουν σε ανήκουστες εξομολογήσεις, προφανώς υπό την επήρεια του «δαίμονα της συλλογικής συνείδησης».
Προχωρώντας στον επόμενο χώρο ο θεατής ίσως αισθανθεί σαν τον Γκιούλιβερ στην χώρα τον γιγάντων καθώς οι γνωστές φωτογραφίες του Τυπογραφικού Λάθους εμφανίζονται υπερμεγέθεις με επιραστέρωση μεγέθους κέρματος οι οποίες ταυτόχρονα δημιουργούν ένα δαιδαλώδες περιβάλλον.
Ο ίδιος χώρος είναι «ντυμένος» με σελίδες εφημερίδων ενώ από το ραδιόφωνο ακούγονται ραδιοφωνικές εκπομπές που περιλαμβάνουν ολόκληρη την απόφαση της 3ης Πανθρησκευτικής Συνόδου, αλλά και την συνέντευξη που παραχώρησε ο πρύτανης της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών Μ. Χριστοδούλου στην Δ. Δημητρίου.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο δημιουργός του έργου Κ. Μπεβεράτος σε συνέντευξη που παραχώρησε πριν από τα εγκαίνια της έκθεσης στις 30/4, πρόκειται για μια «παράδοξη μιντιακή μυσταγωγία που θα κατακλύσει τις αισθήσεις σας». ΒΟΟΖΕ COOPERATIVA 8/5/2008

ΚΟΝΣΤΜΠ -συνέντευξη στην Αγγελική Κρηναία

Συνέντευξη του ΚΟΝΣΤ ΜΠ η οποία παραχωρήθηκε στην Αγγελική Κρηναία στις 16/4/2008 με αφορμή την επικείμενη έκθεση του πρώτου στην Booze Cooperativa. H έκθεση ξεκινά στις 30/4/2008 και θα διαρκέσει μέχρι τις 10/5/2008.

Ε/ Οι απόψεις που κατατίθενται μέσα από το έργο σας για την κοινωνία εύκολα μπορούν να θεωρηθούν παράδοξες. Σίγουρα δε, εκκεντρικές...

Α/ Θα συμφωνήσω ότι είναι εκκεντρικές. Απέχουν από το επίκεντρο μιας μαζικής αποδοχής. Κατ' αυτή την έννοια είναι και παράδοξες. Από την άλλη όμως δεν έχω κανένα λόγο να αποδέχομαι τις κυρίαρχες αντιλήψεις ως νομοτέλειες. Πόσο μάλλον όταν έχει αποδειχτεί ότι οι κυρίαρχες αντιλήψεις υπήρξαν, πάντα, μία πλάνη, αν όχι μία απάτη.

Ε/ Εμφανίζεστε βέβαιος για τις απόψεις σας...

Α/ Ασφαλώς. Σε ένα περιβάλλον όπου βιώνουμε το μαύρο ως άσπρο και αντίστροφα, οποιαδήποτε τοποθέτησή μου θα είναι σε κάθε περίπτωση λιγότερο άστοχη.

Ε/ Δεν θέλω να με παρεξηγήσετε αλλά αυτός ο αφορισμός μπορεί να θεωρηθεί αλαζονικός.

Α/ Μου είναι αδιάφορο. Η Γη δεν είναι επίπεδη, τον Ήλιο δεν τον σέρνει άρμα, οι νύμφες και τα ξωτικά είναι πλάσματα της φαντασίας. Ξέρετε πόσες χιλιάδες χρόνια χρειάστηκαν ώστε να μην είναι βλάσφημες αυτές οι απόψεις αλλά αντίθετα αυτονόητες;
Ακούστε τώρα και αυτά: όλοι θα πεθάνουμε και κανείς δεν θα αναστηθεί ποτέ, η ανθρωπότητα δεν είναι δημιούργημα κανενός θεού, αντίθετα οι θεοί είναι δημιουργήματα της ανθρώπινης φαντασίας, ο πόλεμος είναι φόνοι σε μαζική κλίμακα, το ανθρώπινο είδος δεν αποτελεί τον προορισμό της φύσης και ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχει την τύχη του 99,9% των ειδών που εμφανίστηκαν στην Γη: την εξαφάνιση. Ξέρετε πόσες χιλιάδες χρόνια θα χρειαστούν μέχρις ότου αυτές οι απόψεις να θεωρούνται αυτονόητες;

Ε/ Τοποθετείτε τον εαυτό σας χιλιάδες χρόνια μπροστά;

A/ Με κολακεύετε, αλλά μια και το θέτετε έτσι, θα συμφωνήσω ότι ακριβώς αυτό συμβαίνει. Δεν είμαι όμως ο πρώτος ούτε και ο τελευταίος. Απλά τέτοιες τοποθετήσεις απέχουν από το επίκεντρο των κυρίαρχων αντιλήψεων, δεν θεσμοθετούνται στα πλαίσια της παιδείας ή για να το πούμε πιο σωστά αποκρύπτονται, αποσιωπούνται και επανεμφανίζονται μόνο όταν μεμονωμένα άτομα ξαναπιάνουν το νήμα από την αρχή.
Σήμερα διάβασα στην Καθημερινή της Κυριακής ότι η θεωρία της εξέλιξης των ειδών που διατυπώθηκε πριν 150 χρόνια από τον Δαρβίνο δεν διδάσκεται καθόλου στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα (για την ακρίβεια μένει συστηματικά εκτός διδακτικής ύλης) παρά μόνο στο Πανεπιστήμιο και υποθέτω αποκλειστικά στον κλάδο της Βιολογίας.
Είμαστε ό,τι μαθαίνουμε, και το αποτέλεσμα είναι ένα σακί γεμάτο βλακεία, ψέματα και μίσος.
Όλα τα τεχνολογικά επιτεύγματα για τα οποία υπερηφανευόμαστε δεν άλλαξαν ούτε για μια στιγμή την αναλογία μεταξύ ευμάρειας και αθλιότητας. Η προσπάθεια για υπεροχή και κυριαρχία είναι σταθερά η μόνη διαχρονική αξία για την ανθρωπότητα, και αυτό είτε με χρήση ροπάλου, είτε ξίφους, είτε διηπειρωτικών πυραύλων. Η ανθρωπότητα από την στιγμή που κυριάρχησε στην φύση παραμένει επί της ουσίας στάσιμη.

Ε/ Αυτό κι αν είναι ανήκουστο. Να πάρουμε όμως μία ανάσα και να επανέλθουμε στο έργο σας. Γιατί το ονομάσατε Τυπογραφικό Λάθος;

A/ Mπορώ να γίνω και πιο κουραστικός... (γέλια) Ο τίτλος τοποθετεί όλα τα καίρια θέματα που διαπραγματεύεται το έργο στο πλαίσιο μιας φάρσας. Ό,τι θα διαβάσετε και θα ακούσετε εμφανίζεται να προήλθε από μια σειρά τυπογραφικών λαθών τα οποία παρείσφρησαν στον κόσμο των media καταλαμβάνοντας τελικά πραγματικό δημοσιογραφικό χώρο. Όπως απολογητικά εξομολογείται ο «εκδότης» αντί για τον «δαίμονα του τυπογραφείου» υπήρξε παρέμβαση του «δαίμονα της συλλογικής συνείδησης».

Ε/ Εσείς μιλάτε για δαίμονες;

Α/ Στα παραμύθια, μπορώ να σας πω για κάθε είδους δαίμονες. Μην μπερδεύουμε όμως τα παραμύθια με την πραγματικότητα.

E/ Συζητάμε πολύ για τις απόψεις σας, αλλά εν τέλει ποιες είναι οι αισθητικές αξίες του έργου σας;

Α/ Πρέπει να καταλάβετε ότι το έργο μου είναι οι απόψεις μου. Το ίδιο το γεγονός της έκθεσης στην Booze Cooperativa στις 30 Απριλίου, αλλά και ό,τι προηγήθηκε ή θα ακολουθήσει είναι η διαφήμιση των απόψεών μου.
Κατ' αρχήν λοιπόν σας προτείνω να επικεντρωθείτε στο φεγγάρι και όχι στο δάχτυλο που το δείχνει. Αν όμως έτσι γίνομαι πολύ απαιτητικός, κι εσείς δεν θέλετε να ξέρετε τίποτε περισσότερο από το δάχτυλο, σας υπόσχομαι ότι από μόνο του θα είναι συναρπαστικό.
Τηλεοπτικοί παρουσιαστές όπως δεν τους έχετε ξαναδεί, αστέρες του θεάματος σε ρόλο οδοκαθαριστών και, μαζί, βιομηχανίες όπλων, πολιτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, ιερωμένοι, επαναστάτες, κομμουνιστές, δημοσιογράφοι, εκδότες και η Ακαδημία Αθηνών.
Όλοι αυτοί μαζί συνθέτουν μια παράδοξη μιντιακή μυσταγωγία που θα κατακλύσει τις αισθήσεις σας.

Ε/ Μου λέτε δηλαδή ότι μας παρουσιάζετε μια διαφήμιση για τέχνη;
A/ Mα η διαφήμιση είναι τέχνη. Η τέχνη είναι και τώρα όπως και πάντα ένα συλλογικό κτήμα της κοινωνίας. Το γεγονός ότι κάποιοι, ελάχιστοι, καταναλώνουν τέχνη σε γκαλερί και μουσεία δεν ανατρέπει το γεγονός ότι η κυρίαρχη αισθητική καθορίζεται και διαμορφώνεται στους δρόμους. Η σύγχρονη Αφροδίτη της Μήλου σας κοιτάζει λάγνα από την γιγαντοαφίσσα την ώρα που οδηγείτε. Ο σύγχρονος Ερμής του Πραξιτέλη, σας γοητεύει στριμωγμένος μέσα στο πλέξιγκλας του Μετρό. Ο σύγχρονος Πραξιτέλης εργάζεται σε μεγάλη διαφημιστική. Η διαφήμιση χρησιμοποιεί και μπορεί να αμοίβει για αυτό τους ικανότερους καλλιτέχνες.

Ε/ Η διαφήμιση όμως έχει ως κίνητρο την πώληση προϊόντων. Πώς μπορείτε να ονομάζετε τις πωλήσεις τέχνη;

Α/ Η διαφήμιση ως κυρίαρχη σύγχρονη τέχνη δεν κάνει τίποτα διαφορετικό από ότι έκανε η τέχνη ανέκαθεν. Εκφράζει και προσπαθεί να δώσει σχήμα στα ιδεώδη της εποχής της. Συχνά δε, προσπαθεί να επιβάλλει ιδεώδη. Η τέχνη της προπαγάνδας. Η διαφήμιση είναι κατεξοχήν μία τέτοια τέχνη. Αλλά μην παίζουμε με τις λέξεις, κάθε τέχνη είναι προπαγάνδα. Κοινωνεί, διδάσκει, θέλοντας και μη, ατομικές ή συλλογικές τοποθετήσεις σε επίπεδο αισθητικής και ηθικής.

Ε/ Αν υποθέσουμε ότι συμφωνούμε σε αυτό, ποιά είναι τα ιδεώδη που κοινωνεί η διαφήμιση;

A/ Το κέρδος, την δύναμη, την κυριαρχία, την επιβολή, τον πλούτο, την σχηματοποιημένη σεξουαλικότητα, μαζί όμως, και τον φόβο, την ανασφάλεια, τις ενοχές. Έτσι αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξή μας και αυτή την κατεύθυνση επιλέγουμε να δίνουμε στην κοινωνία μας. Είναι στενάχωρο αλλά αυτή είναι η πραγματικότητά μας. Μέχρι εκεί φτάνει ο ζωικός νους μας.

Ε/ Και τα ιδεώδη που διαφημίζει το έργο σας;

A/ Φαίνονται μέσα από τις τοποθετήσεις που παρουσιάζονται στο έργο. Μερικές έννοιες που εμπεριέχονται είναι η αξιοπρέπεια, η συνύπαρξη, η αμοιβαιότητα, ο σεβασμός, η κατανόηση, η αγάπη.

Ε/ Εν τέλει, είστε ένας ουτοπιστής;

A/ Τα πάντα γύρω μας είναι μια ουτοπία. Η ζωή στο σύνολό της και ο καθένας από εμάς είναι μια ουτοπία. Συγκυρίες πέρα από κάθε πρόβλεψη και σχεδιασμό, σπόροι που θέριεψαν στις πιο αντίξοες συνθήκες. Η ύλη, ο Ήλιος, η ζωή, εγώ, εσύ, όλοι είμαστε μια ουτοπία. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει την ουτοπία που θα ακολουθήσει, πόσο μάλλον να την κατευθύνει. Όμοια με εμένα έτσι και κάθε σκέψη μου είναι μια ουτοπία, σπορά και λίπασμα για τις ουτοπίες του μέλλοντος.

Ε/ Σας ευχαριστώ πολύ. Καλή επιτυχία.

Α/ Εγώ σας ευχαριστώ.